------------------------------------------------------------------------------

  Η αλήθεια είναι ότι αυτή ήταν μια ιστορία για πολλά και διάφορα ζητήματα, κυρίως όμως ήταν μια ιστορία για την ανθρώπινη βλακεία. Κι εμείς, βλάκες ή όχι, κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε [1] .   Άνθρωποι με άγχος… άνθρωποι που έχουν φτάσει στα όριά τους , άνθρωποι που τους είναι αδύνατο να αντιμετωπίσουν τις φουρτούνες της ζωής κι όμως, προσπαθούν να βρουν ένα νόημα , ένα νήμα να κρατηθούν και να μη αφεθούν στη μελαγχολία και την κατάθλιψη ή τουλάχιστον να βγουν απ’ αυτήν.                                                     Αυτό θα μπορούσε να είναι το νόημα της ιστορίας. Άνθρωποι που βρίσκονται σε ένα προσωπικό τέλμα κι όμως συνεχίζουν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν και να μην τα παρατάνε. Μόνο που το καλύτερο, πολλές φορές μπορεί να τους βάλει σε μπελάδες.   Έτσι γίνεται και με τους χαρακτήρες του συγκεκριμένου βιβλίου, οι οποίοι βρίσκονται όλοι στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή. Ή στο πιο σωστό μέρος, την πιο σωστή στιγμή. Τη στιγμή που μια ληστής μπαίνει σ’ ένα σπίτι το οποίο

       Η καθημερινότητά μας θα μπορούσε να παρομοιαστεί με ένα καλειδοσκόπιο· η μία στιγμή διαδέχεται την άλλη και επί του συνόλου συντίθεται ένα ταξίδι διαφορετικών πτυχών και οπτικών. Στο πλαίσιο αυτό θέτουμε προκλήσεις, με τις οποίες άλλοτε ασχολούμαστε μακροπρόθεσμα -άρα μετουσιώνονται σε στόχους- και άλλοτε τις εγκαταλείπουμε άδοξα.  Είναι δεδομένο ότι θα σου ‘χει τύχει να νομίζεις ότι έχεις αποφασίσει να ενσωματώσεις στο πρόγραμμά σου το οτιδήποτε, από το “Δευτέρα ξεκινάω δίαιτα” μέχρι επαγγελματικές προσδοκίες και εν τέλει βραχυπρόθεσμα να αλλάζεις πορεία και να τις εγκαταλείπεις. Αυτό συνέβη γιατί οι προσδοκίες αυτές δεν έγιναν στόχοι· και για την ακρίβεια δεν έγιναν SMART στόχοι. Μέσω του ακρωνυμίου SMART ορίζεται ότι οι στόχοι πρέπει να ναι “ S pecific”-δηλαδή πλήρως συγκεκριμένοι και ξεκάθαροι προκειμένου να εστιάσεις σ’ αυτούς- συνεπώς και “ M easurable”, να μπορείς να ελέγχεις την πρόοδό σου ούτως ώστε αφενός να νιώθεις την ικανοποίηση ότι κινείσαι στη σωστή κατεύθυνση

      Η 27η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί από τα Ηνωμένα Έθνη ως η Διεθνής Ημέρα μνήμης των θυμάτων του ολοκαυτώματος. Τι σημαίνει, όμως, ολοκαύτωμα και ποιο είναι το ιστορικό περιεχόμενο αυτού του όρου;   Η λέξη προέρχεται ετυμολογικά από το αρχαιοελληνικό ρήμα  ὁλοκαυτῶ και η αρχική σημασία της υποδηλώνει το οτιδήποτε ή τον οποιονδήποτε που καίγεται ολοκληρωτικά και συνεκδοχικά έχει την σημασία της ολοκληρωτικής θυσίας. Σε μία δεύτερη μεταφορική σημασία με τον όρο ολοκαύτωμα εννοείται η μαζική και βάρβαρη θανάτωση, ο αφανισμός μεγάλου αριθμού ανθρώπων .   Η λέξη αυτή απαντά για πρώτη φορά στην μετάφραση των Εβδομήκοντα της Παλαιάς Διαθήκης με τη σημασία του ζώου που προσφέρεται να καεί ολοκληρωτικά στο θυσιαστήριο. Αργότερα στην σύγχρονη εποχή ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει την συστηματική και μαζική δολοφονία των 6 εκατομμυρίων Εβραίων από το καθεστώς τον Ναζί και τους συνεργάτες τους .   Οι Ναζί κατέλαβαν την εξουσία στην Γερμανία τον Ιανουάριο του 1933. Με βάση τις πε

  ✔ Η Μαντώ Μαυρογένους ήταν μια από τις ελάχιστες εξέχουσες γυναικείες μορφές που διακρίθηκαν για την συμβολή τους στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων(1821-1830). Της απένειμαν τον βαθμό της αντιστρατήγου. ✔ Το βαπτιστικό της όνομα ήταν Μαγδαληνή. Από την μεριά του πατέρα της, ο οποίος ασχολούταν με εμπορικές δραστηριότητες, καταγόταν από την  μεγάλη και ονομαστή εύπορη φαναριώτικη οικογένεια των Μαυρογένηδων. ✔ Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση η Μαντώ ήταν εκείνη που πρωτοστάτησε και παρακίνησε τους κατοίκους της Μυκόνου για εξέγερση(η μητέρα της, αν και είχε καταγωγή από την Σπάρτη, ήταν γεννημένη στο νησί). ✔Διοχέτευε μεγάλα χρηματικά ποσά, για να εξοπλίζονται και να επανδρώνονται τα μυκονιάτικα πλοία. Συγχρόνως συμμετείχε σε επιχειρήσεις κατά των Τούρκων  στο Πήλιο, στη Φθιώτιδα και στην Κάρυστο. ✔Είναι αξιοσημείωτη η οικονομική ενίσχυση που προσέφερε η Μαντώ στον Αγώνα. Το 1825 διέθεσε στην ελληνική διοίκηση ομόλογα αξίας 30.000 γροσίων, ώστε να διατεθούν για να λάβει η

                       Η ελληνική κοινωνία έχει συγκλονιστεί τις μέρες που διανύουμε από το ντόμινο αποκαλύψεων που πυροδότησε η ομολογία της Σοφίας Μπεκατώρου και η καταγγελία της ότι δέχτηκε σεξουαλική κακοποίηση από υψηλόβαθμο στέλεχος της ιστιοπλοϊκής ομοσπονδίας. Ανάλογες  σφοδρές αντιδράσεις πυροδοτήθηκαν και προ  πενταετίας περίπου στην αμερικανική κοινωνία μετά τις αποκαλύψεις για τις παρενοχλήσεις και σεξουαλικές κακοποιήσεις του Χάρβει Γουάινσταιν εις βάρος ηθοποιών και παραγωγών, με αποτέλεσμα να συσταθεί ολόκληρο κίνημα ευαισθητοποίησης σε θέματα σεξουαλικών παρενοχλήσεων και κακοποιήσεων, το γνωστό κίνημα MeToo.   Στο πλαίσιο αυτό πριν από 3 μήνες τοποθετήθηκε στην Νέα Υόρκη απέναντι από το δικαστήριο που καταδίκασε τον Γουάινσταιν το άγαλμα της φωτογραφίας, που μετατράπηκε σε σύμβολο της οργής αλλά και της νίκης των θυμάτων των σεξουαλικών επιθέσεων . Στο άγαλμα απεικόνίζεται το απεχθές τέρας της Μέδουσας   από τον γνωστό μύθο να κ ρατάει με το χέρι της το αποκεφαλίσμεν

  Η φράση  « αποδιοπομπαίος τράγος »  είναι αρκετά συνηθισμένη στον καθημερινό λόγο μας και ειδικά στον δημοσιογραφικό λόγο. Ουκ ολίγες φορές την ακούμε να χρησιμοποιείται χωρίς ενδεχομένως να γνωρίζουμε που συναντάμε αυτήν τη φράση και ποια είναι η ιστορία της. Πάμε, φίλες και φίλοι μου, να την διερευνήσουμε σύντομα. Πληκτρολογώντας την φράση στο διαδίκτυο διαπιστώνουμε την συχνότητα με την οποία χρησιμοποιείται!   Αρχικά η φράση αυτή σημαίνει το εξιλαστήριο θύμα , το άτομο στο οποίο επιρρίπτουμε όλες τις ευθύνες για τις συμφορές και τα κακά που μπορεί σε μια περίπτωση να μας έχουν συμβεί. Η φράση  « αποδιοπομπαίος τράγος » , όπως χρησιμοποιείται σήμερα, είναι προϊον συμφυρμού, δηλαδή συνένωσης, δύο διαφορετικών γλωσσικών διατυπώσεων . Από την μία μεριά υπάρχει το αρχαιοελληνικό ρήμα ''ἀποδιοπομπο ῦμαι'' που σημαίνει''εξορκίζω'', ''αποτρέπω και εκδιώχνω το κακό'', ''αποκαθαίρω''. Από την άλλη υπάρχει η φράση ''ἀ

  Ο Καρλ Μαρξ   Όταν κάποιος ακούει την λέξη  «προλεταριάτο» σίγουρα ανακαλείται στο μυαλό του η μαρξιστική φιλοσοφία και η θέση που κατέχει αυτός ο καθιερωμένος πλέον κοινωνιολογικός όρος . Στο πλαίσιο του κοινωνικοπολιτικού συστήματος του Μαρξισμού ο όρος χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει εκείνους που σε μια καπιταλιστική κοινωνία ανήκουν στην εργατική τάξη , στην τάξη δηλαδή των μισθωτών εργατών, που δεν έχουν έλεγχο στα μέσα παραγωγής και το εισόδημά τους προκύπτει από την πώληση της εργατικής τους δύναμης. Πως, όμως, προέκυψε η συγκεκριμένη λέξη να χρησιμοποιηθεί για να δηλώνεται μια κοινωνική τάξη και ποια είναι η ετυμολογία της;   Η  λέξη   «προλεταριάτο» συνδέεται με το προλετάριος, το οποίο προέρχεται από την λατινική λέξη proletarius και, όπως είναι φυσικό, συνδέεται με την αρχαία Ρώμη. Και στα ρωμαϊκά χρόνια η λέξη αυτή επίσης χρησιμοποιούταν για να προσδιορίσει μια κοινωνική τάξη. Βάσει της ταξικἠς διάρθρωσης της αρχαίας Ρώμης proletarii ήταν εκείνοι που άνηκαν στην κατ

Βαριέσαι φίλη ή φίλε μου; Ψάχνεις να βρεις νέα σειρά στο netflix, για να κολλήσεις μπας και περάσουν τα βράδια(ή και οι μέρες, γιατί όχι) της καραντίνας; Τότε είσαι στο κατάλληλο blog και διαβάζεις το κατάλληλο άρθρο, διότι η αυθεντικά νετφλιξική σειρά House of cards είναι εδώ για σένα και σε περιμένει, για να σου κρατάει συντροφιά αυτες τις μέρες του εγκλεισμού. Αποτελούμενη συνολικά απο 6 season 13 πενηντάλεπτων επεισοδίων η κάθε μία (με εξαίρεση την 6η που αποτελείται από 8 επεισόδια) σίγουρα θα φας κόλλημα, αν την ξεκινήσεις. Πάμε να δούμε 3 λόγους να την ξεκινήσεις. 1.Εἰναι από τις καλύτερες σειρές του είδους . Το House of Cards ανήκει στο είδος του political drama και δικαιωματικά κατά τη γνώμη μου κατέχει περίοπτη θέση μεταξύ άλλων σειρών του είδους. Με πυρήνα την ιστορία εκδίκησης ενός βουλευτή που βήμα-βήμα κατασκευάζει το σχέδιο του, για να εκδικηθεί αυτούς που τον πρόδωσαν και τον ξεγέλασαν, έχοντας πλάι του την επίσης πανούργα σύζυγό του, πλάθεται η ιστορία αναρρίχησης ενό

     Σήμερα συμπληρώνονται 77 χρόνια από τον θάνατο του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη.  Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης είναι Νεοέλληνας ποιητής της περιόδου του μεσοπολέμου και ανήκει και αυτός στην χορεία των αυτόχειρων λογοτεχνών του τόπου μας. Γεννημένος στις 31 Οκτωβρίου του 1888, ο πατέρας του υπήρξε ανώτατος στρατιωτικός και η μητέρα του ήταν η Βασιλική Παπαδοπούλου, ανιψιά του Χαριλάου Τρικούπη. Υπήρξε ιδιαίτερα γλωσσομαθής. Το 1905 γράφτηκε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του, ωστόσο δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα του δικηγόρου. Εμφανίζεται στον κόσμο των γραμμάτων επίσημα το ίδιο έτος με το ποίημα του « Έκσταση» στο περιοδικό « Νουμάς» σε ηλικία 17 ετών και υπήρξε 2 χρόνια αργότερα ιδρυτικό μέλος του περιοδικού « Ηγησώ ». Είχε δημοσιογραφική και λογοτεχνική συνεργασία με αρκετά περιοδικά και εφημερίδες της εποχής του.   Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός και το 1917 ως βενιζελικός συμμετείχε στο κίνημα της Εθνικής Άμυνα μαζί με τον πατέρ

    Σε προηγούμενο άρθρο μας ήρθαμε σε επαφή με μια ιστορία προδοσίας με πρωταγωνιστή έναν Ρωμαίο, η οποία σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό βρίσκεται στην σφαίρα του μύθου, μαζί με τον όποιο ιστορικό πυρήνα της. Αυτή τη φορά θα μεταφερθούμε πίσω στα πάτρια εδάφη μας και θα ασχοληθούμε με μια προσωποκότητα πέρα για πέρα ιστορικά υπαρκτή που τόσο στην εποχή της όσο και σήμερα δίχαζε και εξακολουθεί να διχάζει τους συμπολίτες της ή τους μελετητές.   Ο λόγος μας αφορά στον Αθηναίο Αλκιβιάδη, γιο του Κλινία και ανιψιό του Περικλή. Ο Αλκιβιάδης (450-404π.Χ.) υπήρξε σημαντικός πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης της Αθήνας. Ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος όσον αφορά τις επιδόσεις του και τις ικανότητές του στα στρατιωτικά, πολιτικά και αθλητικά θέματα, ενώ φαίνεται πως ήταν ιδιαίτερα όμορφος και ευείδης. Ως εκ τούτου είχε αποκτήσει φανατικούς οπαδούς και θαυμαστές. Θα λέγαμε πως ήταν ένας celebrity της εποχής που είχε συγκεντρώσει αρκετούς fans. Συγχρόνως, όμως, διέθετε και ορκισμένους εχθρού

    Η MCU(Marvel Cinematic Universe), ελληνιστί το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel, με τους υπερήρωές της, που ο καθένας έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορία και background, έχει κατορθώσει κάτι μοναδικό! Τι είναι αυτό; Έχει δημιουργήσει μια franchise κινηματογραφική βιομηχανία με τρελά κέρδη και, πέρα απ΄το box-office, με τρελή επιτυχία. Κατάφερε να δημιουργήσει ένα αυτόνομο σύμπαν χαρακτήρων και περιπετειών, που διασταυρώνονται και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Φυσικά ο δρόμος δεν είναι μόνο στρωμένος με ροδοπέταλα, καθώς υπήρξαν και παταγώδεις αποτυχίες, όπως η κινηματογραφική ενσάρκωση της Ηλέκτρας(Elektra), αλλά και επικές επιτυχίες, όπως η τετραλογία των Avengers την δεκαετία που μας πέρασε. Αξίζει, επίσης, κατά την γνώμη μου να έχουμε κατά νου πως οι superheroes movies, οι οποίες στηρίζονται σε comics, δεν ήταν πάντα τόσο διαδεδομένες, αλλά υπήρχε μια προκατάληψη ή καλύτερα δυσπιστία απέναντι στην μετάπλαση ηρώων κόμικ στην μεγάλη οθόνη. Στο πεδίο της καταπολέμησης αυτής της δυσπισ